Kościół parafialny św. TrójcyPerła baroku
Powstał on w latach 1709 – 1732 według planów Villiancourt i Johanna Jakoba Rischera i zdominował nieregularnie ukształtowany rynek. Długi okres budowy tłumaczy fakt, że założona w 1702 roku wśród protestanckiej ludności katolicka wspólnota parafialna liczyła niewielu członków. Niemniej przyznany jej został nietuzinkowy plac pod budowę – teren położony zaledwie 3 metry od dawnego kościoła. Z nowej świątyni korzystali aż do nałożenia kontrybucji w 1689 roku reformowani ewangeliści. Charakterystyczny dla orientowanej bryły kościoła jest płaskie sklepienie nawy, skromny barokowy wystrój z chórem w absydzie i z wyrazistą wieżą zwieńczoną hełmem nad wejściem. W czasie II wojny światowej kościół został zniszczony, ocalały jedynie pojedyncze mury. W latach 1945 – 49 został z niewielkimi zmianami odbudowany według planów frankenthalskiego architekta Józefa Ochsa, oraz na nowo wyposażony. Ołtarze z końca XVIII wieku zostały przejęte w 1953 roku z kościoła szpitalnego w Baden-Baden. W maju 2011 r., po zakończeniu trwającej dwa lata wewnętrznej i zewnętrznej modernizacji, kościół św. Trójcy wrócił do dawnej świetności.
|
|